Passt nicht? Macht nichts! Bei uns ist die Rückgabe innerhalb von 30 Tagen möglich
Mit einem Geschenkgutschein können Sie nichts falsch machen. Der Beschenkte kann sich im Tausch gegen einen Geschenkgutschein etwas aus unserem Sortiment aussuchen.
30 Tage für die Rückgabe der Ware
Oszczedny pod wzgledem ilosci wierszy Tonic jest juz czwartym - po ksiazkach Kocie lby (2004), Kotochwile (2005) i Blok rysunkowy (2007) - tomem poetyckim Mariusza Appela. Dobrze czyta sie te zbiory w zestawieniu, obok siebie. Rowniez dlatego, ze nie zawsze chca ze soba wspolpracowac (na przyklad miejsce ekspresyjnej przerzutni zajmuje wyciszajacy epitet). Pokazuja, ze choc kazdy autor ma swoje tematy, z ktorymi byc moze "sie rodzi", to jednoczesnie na zadnego poete jezyk nie czeka na podoredziu, nie ma gotowych jezykow autentycznych. Trzy wiersze w tym tomie to nowe wersje utworow z Kotochwil. Jednak dopiero tutaj nabieraja charakterystycznej frazy utrzymanej w obszernym wersie, spietej imadlem silnie sformatowanej strofy. Przy okazji tamtego tomu Joanna Mueller pisala o "rownaniu oddechu". W Tonicu widac, ze to nie jedyny element, ktory Appel stara sie kontrolowac. Sa wsrod nich przeciez i napiecie pomiedzy tempem opowiesci a lingwistycznym wezlem, i pulsowanie wiersza, i logiczne nastepstwo scen, wreszcie - delikatnie zaznaczona konstrukcja calosci. Wiersze Appela chca udowodnic, ze jakkolwiek kryteria aksjologiczne moga byc dzis zamazane, kryterium warsztatu pozostaje wartoscia samotlumaczaca sie. Krzysztof Hoffmann