Manufaktura czasu

"Powiesc Magdaleny Starzyckiej to tetniaca zyciem saga o Lodzi i jej historii, ogladanej przez pryzmat dziejow kilku wielopokoleniowych rodzin. Jej fabula - wpisana w kontekst wydarzenia, jakim bylo otwarcie kulturalno-handlowego centrum, usytuowanego na terenach dawnej fabryki Poznanskiego - obejmuje okres od poczatku XX wieku po koniec lat szescdziesiatych, brzemiennych w dramatyczne wydarzenia marca 1968 roku i napasci panstw Ukladu Warszawskiego na Czechoslowacje". Z recenzji Konrada Tatarawskiego "Manufaktura czasu to jakby przesuwajacy sie rytmicznie obraz filmowy snujacy po kawaleczku dzieje pewnej rodziny, zapracowanej, majacej rozne codzienne problemy, ale dazacej poprzez trzy pokolenia do lepszego zycia - a moze prawdziwiej - do lepszego zrozumienia siebie w tym marszu kolejnych generacji. Bo jak w goniacym czas filmie, gdzie ciecia i sciemnienia obrazu przesuwaja akcje o dni czy tygodnie, tak i tu przeskakuja miesiace, lata a nawet lat tych dziesiatki. l w tym rytmie narzuconym przez autorke poznajemy krzyzujace sie ze soba skrawki historii miasta (...). Poznajemy wiec jakby "tyly" rewolucji 1905 roku, bo nie to, co sie odbywa na ulicach i dziedzincach fabrycznych i nie to o czym wiemy dzis z podrecznikow historii, ale atmosfere w domach robotniczych". Z recenzji Gustawa Romanowskiego