Historia magii

Magia fascynuje kazdego, jest wszechobecna w zyciu, gdy ciagle powtarzamy o roznych zdarzeniach "jakiez to magiczne", lecz zapytani wprost, nie chcielibysmy jej przyznac zadnej wartosci poznawczej ani sprawczej. Éliphas Lévi, a wlasciwie Alphonse Louis Constant (1810-1875), uwazal inaczej. Ten zarliwy katolik, niedoszly kaplan o zydowskim pseudonimie, zajmowal sie magia nie tylko jako jej historyk, lecz takze praktycznie - podobno wywolal Apoloniusza z Tiany. Napisal historie magii, podrecznik dalece nie bezstronny, pelen zaangazowania w okultyzm i jego "nauke", ktora uwazal za zgodna z religia katolicka. Ksiazka Léviego-Constanta nalezy dzis do kanonu i klasyki literatury przedmiotu. Magia jest dla autora pozytywna nauka o tajemnych silach przyrody, do ktorych klucz zapewnia adeptowi wielka moc sprawcza. Formalnie biorac, to samo mozna by rzec o wspolczesnej fizyce, nawet jesli "klucz" w obu tych dziedzinach wyglada zdecydowanie inaczej. A juz zupelnie nie mozna lekcewazyc dokonan alchemii, posrednika miedzy dawnym a nowym rozumieniem wiedzy i nauki. Moze wiec warto zajrzec do tych rozwazan chocby na zasadzie eksperymentu myslowego, bo przeciez wieki czy tysiaclecia wczesniej tu wlasnie szukalibysmy wiedzy o swiecie. Ksiazka Léviego jest ponadto pelna zycia, anachroniczna i urocza w mieszaniu filozoficznych spekulacji z obszernymi opowiesciami o tajemniczych zdarzeniach. No i warto tez sie zabezpieczyc - bo jesli ktoregos dnia fizyka potwierdzi, ze cos takiego jak "swiatlo astralne", podstawowa sila w kosmosie, faktycznie istnieje?